Na een nachtelijke boottocht zonder problemen arriveerden we bij het ochtendgloren in de Golf van Napels met op de achtergrond de onafscheidelijke Vesuvius. Beide vormen al meer dan 2000 jaar een inspiratiebron voor schrijvers en kunstenaars en dat was vandaag wel te begrijpen als we met de bus de flanken van de kust opreden. De zon was van de partij en dat werkt ongetwijfeld inspirerend voor schrijvers (Dante, Boccacio,Petrarca…), zangers (Caruso,…), regisseurs en kunstenaars. Napels heeft naast al die kunstschatten en prachtige gebouwen die we in een rondrit te zien kregen die allemaal een onvoorstelbare stank produceren. Tel daarbij de te smalle wegen en de vuilnis die weer eens blijft liggen omdat de reinigingsdiensten weer eens staken en je hebt een chaos die je snel misselijk maakt. Tenzij je Napolitaan bent, vermoedelijk…
In het “Museo Archeologico Nazionale” dan weer hebben we ons 2 uur kunnen vergapen aan prachtige beelden opgegraven in Pompeï en mozaïeken die verbluffend lijken op schilderen. De Romeinen hadden in die tijd wel smaak, moet ik zeggen.
In de late namiddag zijn we langs de kustlijn verder afgezakt naar he liefelijke Sorrento. Huisjes tegen de rotskust met een azuurblauwe zee, badend in het zonlicht, gewoon goddelijk. We zitten in een charmant hotelletje en van hieruit verkennen we de streek verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten