Dag 11 Capri laatste dag (zondag 01/05/11)

Bellissimo, bellissimo, bellissimo. De Italianen hebben ongetwijfeld de overtreffende trap voor "mooi" uitgevonden. Je houdt het niet voor mogelijk maar vandaag scheen de zon of het een lieve lust was. Wat een contrast met gisteren. We vertrokken reeds vroeg in de ochtend met de veerboot naar het favoriete eiland van de Romeinse keizers Augustus en Tiberius. Ook kunstenaars, dichters en schrijvers zoals Alexandre Dumas en Oscar Wilde vonden in het verleden hun weg naar de parel van de Amalfitaanse kust. We werden opnieuw gegidst door Susan, net als gisteren, die haar weg op Capri op een duimpje. Met een minibusje werden we langs duizelingwekkende bochten naar het hoogste punt gebracht: Anacapri. Daar ter plaatse maakten we een wandeling langs luxe winkels en peperdure hotels naar de Villa San Michele van wijlen Axel Munthe, een Zweedse arts die na zijn dood in 1954 zijn domein met lusttuin schonk aan de Zweedse Staat. Die tuinen naderen volgens mij het dichtst het Aards Paradijs. Wat je daar aan planten, bomen, bloemen en panoramische vergezichten voorgeschoteld kijgt is met geen woorden te beschrijven.
Na de middag hebben we de boot genomen en onder deskundige uitleg van Susan voeren we langs de spectaculairste kliffen en rotsen. Capri is geen vulkanisch eiland in tegenstelling tot praktisch alle andere eilanden in de buurt. Vandaar dat de plantengroei er ook zo weelderig is. Een optrekje hier van 7O m² kost hier minimum 1 Miljoen euro. Het leven voor de 12.000 bewoners is er dan ook niet bepaald goedkoop. Maar het is wel leuk zakendoen met de 10.000 dagjestoeristen elke dag. Op de boottrip rond het eiland kwamen we ook aparte tweelingrotsen tegen: "Il Faraglioni" worden ze genoemd en als wie door arcade al kussend vaart als koppel , had de eeuwige liefde,althans volgens de overlevering. Dit werd dan ook lustig door de meesten nagevolgd...
Toen we na het bezoek terugkeerden in het hotel konden we terugkijken op een leuke dag en ook een zeer leuke reis. Deze bestemmig zal ons nog lang heugen als reis en ik vond het ook een ervaring om telkens een reisblog bij te houden. Hopelijk hebben diegenen die mijn verslagje telkens lazen er ook enig plezier aan beleefd. Tot een volgende keer misschien!
Ciao!!
Ben

Dag 10 Vesuvius - Pompeï (zaterdag 30/04/11)

Vanmorgen moesten we toch even slikken toen we opstonden: de zon had plaats gemaakt voor grijs weer en miezerige regen. Niet echt wat we gehoopt hadden. Vol goede moed trokken we toch naar de Vesuvius. Deze vulkaan was vroeger even hoog als de Etna maar toen hij in 79 n. C uitbarstte met de kracht van 10 Hiroshima atoombommen, werden Pompeï en Heraculneum in twee dagen tijd volledig bedolven. Als ik zie hoe dicht miljoenen mensen nu bij de vulkaan leven, hou ik mijn hart vast bij een volgende uitbarsting. Weliswaar was er toen sprake van een gigantische prop die zorgde voor die verschrikkelijke ontploffing maar toch... Toen we boven op de vulkaan aankwamen moesten ook hier de laatste honderden meter te voet afgelegd worden. Door de grote vochtigheid kwam er echter een dikke mist aanzetten zodat ik wijselijk besloot om de trip niet te wagen. Teleurstelling alom (over de berperkte zichtbaarheid, niet mijn afhaken).
In de namiddag konden we dan beginnen aan de verkenning van Pompeï of althans een gedeelte daarvan want 30% is nog steeds niet opgegraven. Ann is hier 30 geleden ook geweest en moest toch vaststellen dat de conservering van dit uniek stukje werelderfgoed er danig op achteruit gaat, helaas. Onlangs in de kranten stond het relaas van de instorting van de oefenschool van de gladiatoren. En dit is werkelijk een doodzonde want het beeld dat je krjgt van deze oude Romeinse luxestad is zeer levendig. Een goede raad: vereer Pompeï met een bezoek want het is niet zeker dat ze er over 30 jaar nog zal zijn. Wat is de moeite waard? Wel, de lijst is lang: het theater, de gladiatorenkazerne, de thermen, de bakkerij, de lupanares (bordelen), het forum, de mooie fresco's en mozaïken enz... Wat mij het meeste heeft getroffen waren de gipsen afgietsels van mensen en dieren die gemaakt werden van de de holten die de lichamen van slachtoffers in de lava hebben achtergelaten. Ze zijn in sommige gevallen griezelig realistisch. Na een rondleiding van 3 uur in de motregen konden we toch tevreden naar het hotel terugkeren. Morgen wordt de laatste dag en de verwachtingen zijn hooggespannen voor de bestemming: Capri. Laat ons de weergoden maar gunstig stemmen...

Dag 9 Sorrento - Amalfi - Salerno (vrijdag 29/04/11)

Onze bestemming was vandaag de Amalfitaanse kust, UNESCO werelderfgoed sinds 1997. Onze gids voor vandaag is Vanessa, een 26-jarige Italiaanse met Vlaamse roots. Haar moeder had hier 30 jaar geleden als Vlaamse de vakantieliefde van haar leven gevonden en Vanessa is hiervan het produkt. Door in haar commentaar steeds verkleinwoorden te gebruiken stal ze al snel de harten van alle deelnemers. Klein is ook Rijksweg 163 die zicht kronkelt over de hele lengte van de kust van Amalfi en boodt een ademend uitzicht bij elke bocht. Pasquale, onze buschauffeur was vandaag echt acrobaat van dienst met zijn bus want het passeren van tegenliggers was dikwijls milimeterwerk. Positano is het eerste verticale stadje dat zo lieflijk tegen de flanken van de rotsen hangt. Nadien volgden nog Praiano, Furore, Amalfi, allemaal dongen ze naar de prijs van de meest schilderachtige stad ter wereld. Amalfi kon zich in de 11e eeuw meten met machtige zeerepublieken Venetië en Genua. De katedraal, de Duomo di Sant'Andrea is typerend voor de Zuid-Italiaanse romaanse stijl. Onze gids had het lumineuse idee om ons in Amalfi met een bootje verder de kust te laten afvaren. Zo passeerden we Ravello, Minori, Maiori, Vietri langs de zee wat spectaculaire beelden opleverden. Kleine dolfijntjes kwamen ons zelfs nog goeiedag zeggen. De boottrip eindigde in Salerno en we hadden zelfs nog de tijd om in de late namiddag te gaan shoppen in Sorento in een aangenaam zonnetje en een temperatuur van 26 graden. Voor ons kan het echt niet meer stuk...

Dag 8 Napels – Sorrento (donderdag 28/01/11)

Na een nachtelijke boottocht zonder problemen arriveerden we bij het ochtendgloren in  de Golf van Napels  met op de achtergrond de onafscheidelijke Vesuvius. Beide vormen al meer dan 2000 jaar een inspiratiebron voor schrijvers en kunstenaars en dat was vandaag wel te begrijpen als we met de bus de flanken van de kust opreden. De zon was van de partij en dat werkt ongetwijfeld inspirerend voor schrijvers (Dante, Boccacio,Petrarca…), zangers (Caruso,…), regisseurs  en kunstenaars.  Napels heeft naast al die kunstschatten en prachtige gebouwen die we in een rondrit te zien kregen  die allemaal een onvoorstelbare stank produceren. Tel daarbij de te smalle wegen en de vuilnis die weer eens blijft liggen omdat de reinigingsdiensten weer eens staken en je hebt een chaos die je snel misselijk  maakt. Tenzij je Napolitaan bent, vermoedelijk…

In het “Museo Archeologico Nazionale” dan weer  hebben we ons 2 uur kunnen vergapen aan prachtige beelden opgegraven in Pompeï en mozaïeken die verbluffend lijken op schilderen. De Romeinen hadden in die tijd wel smaak, moet ik zeggen.

In de late namiddag zijn we  langs de kustlijn verder afgezakt naar he liefelijke Sorrento.  Huisjes tegen de rotskust met een azuurblauwe zee, badend in het zonlicht, gewoon goddelijk. We zitten in een charmant hotelletje en van hieruit verkennen we de streek  verder.

Dag 7 Palermo - Mon Reale (woensdag 27/04/11)

Vandaag hebben we in de gietende regen Taormina verlaten. Na een dikke 3 uur later arriveren we in Palermo. Na een snelle hap in de buurt van de katedraal spoeden we ons naar Mon Reale alwaar Luca, onze plaatselijke gids ons opwacht. Luca is duidelijk een kunsthistoricus van opleiding want hij hij start onmiddellijk met een monotone stem een hoogdravende uitleg te geven zodat de meesten van ons in slaap vallen in de bus. Gelukkig is de Dom van Mon Reale werkelijk een pareltje van Normandische - Arabische bouwkunst en zijn de byzantijnse mozaiken een ware lust voor het oog, zodat we niet in een coma slaap vervallen. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoe men in de 12e eeuw er in slaagde een mix te brengen van al die stijlen en invloeden. Na dit hoogtepunt gaat het opnieuw richting Palermo waar we nog wat rondhangen in het centrum om dan in te schepen op de nachtboot naar Napels. Alles gebeurt met relatief veel comfort op de boot, alleen was het eten weer ondermaats. Geen gezeur verder, op naar de apotheose van de reis: de Amalfitaanse kust!

Dag 6 Fondachello - Taormina (dinsdag 26/04/11)

Pokkenweer. Een echt pokkenweer is het vandaag. De regen valt met bakken uit de hemel. Ik dacht dat water een schaars goed was in Sicilie. Niets van aan. De zee gaat als een woesteling tekeer. Vandaag kon je facultatief met de boot naar de Eolische Eilanden, dit zijn kleine vulkanische eilanden voor de kust. Ter plaatse kon je je dan uitleven in modderbaden. Gelukkig hebben we zelf een rustpause ingelast want volgens mij gaan de deelnemers behoorlijk misselijk terug in het hotel arriveren. Met 7 andere hotelgasten hebben we een taxibusje gehuurd en zijn we teruggekeerd naar het schattige stadje Taormina. Ook al regent het hier 'cats and dogs', het is hier leuk winkelen en het kader is alleszins leuker dan in het hotel. Vanaf de piazza IX APRILE heb je een fenomenaal zicht op de baai van Taormina in stormweer. Morgen gaan we richting Palermo. Hopelijk met iets beter weer...

Dag 5 Catania - Siracusa (Paasmaandag 25/04/11)

Catania is de 2e grootste stad na Palermo. De binnenstad staat op de lijst van werelderfgoederen van UNESCO vanwege de indrukwekkende barokgebouwen uit de 19e eeuw. In 1693 werd ze door lava en aarbevingen totaal verwoest. Deze morgen hebben we met een toeristentreintje de stad verkent en ik kan niet zeggen dat ze mij bekoort heeft. Waarachijnlijk omdat de gebouwen uit zwarte lavasteen opgetrokken zijn en een nogal vuile en verwaarloosde indruk gaven. We hebben dan ook snel een terrasje op de Piazza Duomo opgezocht om een heerlijke cappucino te drinken. Lekker dolce far niente...

Wat wel onze voorkeur genoot was de havenstad Siracusa, geboortestad van Archimedes. De stadsgidsm een bejaarde jeune premier met een haarstukje, leidde ons rond in een voormalige Griekse stad met prachtige steegjes, elegante winkelstraatjes en heerlijk barokke pleintjes. Het schiereiland Ortigia charmeert verder iedere toerist met de charmante haven. Syracuse was werkelijk een verandeming en laat voor ons een prettige herinnering achter.