Vanmorgen moesten we toch even slikken toen we opstonden: de zon had plaats gemaakt voor grijs weer en miezerige regen. Niet echt wat we gehoopt hadden. Vol goede moed trokken we toch naar de Vesuvius. Deze vulkaan was vroeger even hoog als de Etna maar toen hij in 79 n. C uitbarstte met de kracht van 10 Hiroshima atoombommen, werden Pompeï en Heraculneum in twee dagen tijd volledig bedolven. Als ik zie hoe dicht miljoenen mensen nu bij de vulkaan leven, hou ik mijn hart vast bij een volgende uitbarsting. Weliswaar was er toen sprake van een gigantische prop die zorgde voor die verschrikkelijke ontploffing maar toch... Toen we boven op de vulkaan aankwamen moesten ook hier de laatste honderden meter te voet afgelegd worden. Door de grote vochtigheid kwam er echter een dikke mist aanzetten zodat ik wijselijk besloot om de trip niet te wagen. Teleurstelling alom (over de berperkte zichtbaarheid, niet mijn afhaken).
In de namiddag konden we dan beginnen aan de verkenning van Pompeï of althans een gedeelte daarvan want 30% is nog steeds niet opgegraven. Ann is hier 30 geleden ook geweest en moest toch vaststellen dat de conservering van dit uniek stukje werelderfgoed er danig op achteruit gaat, helaas. Onlangs in de kranten stond het relaas van de instorting van de oefenschool van de gladiatoren. En dit is werkelijk een doodzonde want het beeld dat je krjgt van deze oude Romeinse luxestad is zeer levendig. Een goede raad: vereer Pompeï met een bezoek want het is niet zeker dat ze er over 30 jaar nog zal zijn. Wat is de moeite waard? Wel, de lijst is lang: het theater, de gladiatorenkazerne, de thermen, de bakkerij, de lupanares (bordelen), het forum, de mooie fresco's en mozaïken enz... Wat mij het meeste heeft getroffen waren de gipsen afgietsels van mensen en dieren die gemaakt werden van de de holten die de lichamen van slachtoffers in de lava hebben achtergelaten. Ze zijn in sommige gevallen griezelig realistisch. Na een rondleiding van 3 uur in de motregen konden we toch tevreden naar het hotel terugkeren. Morgen wordt de laatste dag en de verwachtingen zijn hooggespannen voor de bestemming: Capri. Laat ons de weergoden maar gunstig stemmen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten