Onze bestemming was vandaag de Amalfitaanse kust, UNESCO werelderfgoed sinds 1997. Onze gids voor vandaag is Vanessa, een 26-jarige Italiaanse met Vlaamse roots. Haar moeder had hier 30 jaar geleden als Vlaamse de vakantieliefde van haar leven gevonden en Vanessa is hiervan het produkt. Door in haar commentaar steeds verkleinwoorden te gebruiken stal ze al snel de harten van alle deelnemers. Klein is ook Rijksweg 163 die zicht kronkelt over de hele lengte van de kust van Amalfi en boodt een ademend uitzicht bij elke bocht. Pasquale, onze buschauffeur was vandaag echt acrobaat van dienst met zijn bus want het passeren van tegenliggers was dikwijls milimeterwerk. Positano is het eerste verticale stadje dat zo lieflijk tegen de flanken van de rotsen hangt. Nadien volgden nog Praiano, Furore, Amalfi, allemaal dongen ze naar de prijs van de meest schilderachtige stad ter wereld. Amalfi kon zich in de 11e eeuw meten met machtige zeerepublieken Venetië en Genua. De katedraal, de Duomo di Sant'Andrea is typerend voor de Zuid-Italiaanse romaanse stijl. Onze gids had het lumineuse idee om ons in Amalfi met een bootje verder de kust te laten afvaren. Zo passeerden we Ravello, Minori, Maiori, Vietri langs de zee wat spectaculaire beelden opleverden. Kleine dolfijntjes kwamen ons zelfs nog goeiedag zeggen. De boottrip eindigde in Salerno en we hadden zelfs nog de tijd om in de late namiddag te gaan shoppen in Sorento in een aangenaam zonnetje en een temperatuur van 26 graden. Voor ons kan het echt niet meer stuk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten