Bellissimo, bellissimo, bellissimo. De Italianen hebben ongetwijfeld de overtreffende trap voor "mooi" uitgevonden. Je houdt het niet voor mogelijk maar vandaag scheen de zon of het een lieve lust was. Wat een contrast met gisteren. We vertrokken reeds vroeg in de ochtend met de veerboot naar het favoriete eiland van de Romeinse keizers Augustus en Tiberius. Ook kunstenaars, dichters en schrijvers zoals Alexandre Dumas en Oscar Wilde vonden in het verleden hun weg naar de parel van de Amalfitaanse kust. We werden opnieuw gegidst door Susan, net als gisteren, die haar weg op Capri op een duimpje. Met een minibusje werden we langs duizelingwekkende bochten naar het hoogste punt gebracht: Anacapri. Daar ter plaatse maakten we een wandeling langs luxe winkels en peperdure hotels naar de Villa San Michele van wijlen Axel Munthe, een Zweedse arts die na zijn dood in 1954 zijn domein met lusttuin schonk aan de Zweedse Staat. Die tuinen naderen volgens mij het dichtst het Aards Paradijs. Wat je daar aan planten, bomen, bloemen en panoramische vergezichten voorgeschoteld kijgt is met geen woorden te beschrijven.
Na de middag hebben we de boot genomen en onder deskundige uitleg van Susan voeren we langs de spectaculairste kliffen en rotsen. Capri is geen vulkanisch eiland in tegenstelling tot praktisch alle andere eilanden in de buurt. Vandaar dat de plantengroei er ook zo weelderig is. Een optrekje hier van 7O m² kost hier minimum 1 Miljoen euro. Het leven voor de 12.000 bewoners is er dan ook niet bepaald goedkoop. Maar het is wel leuk zakendoen met de 10.000 dagjestoeristen elke dag. Op de boottrip rond het eiland kwamen we ook aparte tweelingrotsen tegen: "Il Faraglioni" worden ze genoemd en als wie door arcade al kussend vaart als koppel , had de eeuwige liefde,althans volgens de overlevering. Dit werd dan ook lustig door de meesten nagevolgd...
Toen we na het bezoek terugkeerden in het hotel konden we terugkijken op een leuke dag en ook een zeer leuke reis. Deze bestemmig zal ons nog lang heugen als reis en ik vond het ook een ervaring om telkens een reisblog bij te houden. Hopelijk hebben diegenen die mijn verslagje telkens lazen er ook enig plezier aan beleefd. Tot een volgende keer misschien!
Ciao!!
Ben
